Σεξουαλική Επιθυμία και Γάμος

Λεωνίδας Παναγιώτου | 14/3/2025

Λέξεις - κλειδιά: σεξουαλική επιθυμία, παντρεμένες γυναίκες, μείωση της σεξουαλικής επιθυμίας, γάμος και σεξ, ερωτική ζωή, οικειότητα και σεξ, απώλεια σεξουαλικής επιθυμίας, τρόποι βελτίωσης της σεξουαλικής ζωής, σχέση και σεξουαλικότητα, ψυχολογία και σεξουαλικότητα

Η σεξουαλική επιθυμία αποτελεί βασικό συστατικό των ερωτικών σχέσεων, επηρεάζοντας την ικανοποίηση και τη συνοχή των ζευγαριών. Ωστόσο, πολλές παντρεμένες γυναίκες βιώνουν σημαντική μείωση της σεξουαλικής τους επιθυμίας κατά τη διάρκεια του γάμου. Το φαινόμενο αυτό έχει μελετηθεί εκτενώς από ερευνητές, οι οποίοι εντοπίζουν πολυάριθμους βιολογικούς, ψυχολογικούς και κοινωνικούς παράγοντες που το επηρεάζουν (Basson, 2001; Meana, 2010; Sims & Meana, 2010).

Αιτίες Μείωσης της Σεξουαλικής Επιθυμίας

1. Η Θεσμοθέτηση του Γάμου και η Μεταβολή της Σεξουαλικής Δυναμικής

Η έρευνα των Sims & Meana (2010) έδειξε ότι ο γάμος, παρόλο που προσφέρει ασφάλεια και σταθερότητα, συχνά οδηγεί σε απώλεια του πάθους. Οι γυναίκες ανέφεραν ότι η σεξουαλική επιθυμία ήταν πιο έντονη στα πρώτα στάδια της σχέσης, όταν υπήρχε περισσότερη αβεβαιότητα και προσμονή. Με τον καιρό, όμως, η προβλεψιμότητα των σεξουαλικών επαφών και η αίσθηση ότι το σεξ είναι πάντοτε διαθέσιμο, μείωσε την επιθυμία τους. Παρόμοια ευρήματα ανέφερε και η Perel (2006), υποστηρίζοντας ότι η υπερβολική συναισθηματική ασφάλεια μπορεί να λειτουργήσει ως ανασταλτικός παράγοντας για την ερωτική έλξη.

2. Η Υπερβολική Οικειότητα και η Ρουτίνα

Η σεξουαλική επιθυμία τείνει να μειώνεται όταν ένα ζευγάρι γίνεται υπερβολικά οικείο και η σχέση στερείται ανανέωσης (Baumeister et al., 2001). Η μελέτη των McCall & Meston (2006) βρήκε ότι οι γυναίκες σε μακροχρόνιες σχέσεις ανέφεραν χαμηλότερα επίπεδα διέγερσης και ενδιαφέροντος για το σεξ, σε σύγκριση με τις νεότερες σχέσεις. Επιπλέον, ο Basson (2001) προτείνει ότι η γυναικεία σεξουαλική επιθυμία είναι συχνά «ανταποκρινόμενη» παρά αυθόρμητη, γεγονός που σημαίνει ότι χρειάζεται ερεθίσματα για να προκληθεί. Όταν το σεξ γίνεται ρουτίνα, τα ερεθίσματα αυτά μειώνονται, με αποτέλεσμα την πτώση της επιθυμίας.

3. Οι Πολλαπλοί Ρόλοι και η Ψυχική Κόπωση

Η μητρότητα και οι επαγγελματικές υποχρεώσεις είναι δύο από τους κύριους παράγοντες που επηρεάζουν τη σεξουαλική επιθυμία των γυναικών. Οι γυναίκες που συμμετείχαν στη μελέτη των Sims & Meana (2010) ανέφεραν ότι η καθημερινή πίεση, οι ευθύνες του σπιτιού και η φροντίδα των παιδιών τις εμπόδιζαν να επικεντρωθούν στην ερωτική τους ζωή. Παρόμοια ευρήματα έχουν αναφερθεί και σε άλλες μελέτες, όπως αυτή των Rosen et al. (2000), η οποία υποστηρίζει ότι η συναισθηματική εξάντληση και το άγχος σχετίζονται με μειωμένη σεξουαλική επιθυμία.

4. Η Μεταβολή της Εικόνας Σώματος και της Αυτοεκτίμησης

Η αλλαγή της εικόνας σώματος μετά τον γάμο ή την εγκυμοσύνη επηρεάζει την αυτοεκτίμηση και, κατ’ επέκταση, τη σεξουαλική επιθυμία. Σύμφωνα με τους Hayes et al. (2008), οι γυναίκες που αισθάνονται λιγότερο ελκυστικές ή έχουν χαμηλή αυτοεκτίμηση παρουσιάζουν μεγαλύτερη πιθανότητα να εμφανίσουν μειωμένη σεξουαλική επιθυμία. Αντίστοιχα, η έλλειψη επιβεβαίωσης από άλλες πηγές, πέραν του συντρόφου, μπορεί να επιδεινώσει το φαινόμενο (Meana, 2010).

Συνέπειες της Μείωσης της Σεξουαλικής Επιθυμίας

Ως αποτέλεσμα, η απουσία σεξουαλικής επιθυμίας μπορεί να οδηγήσει σε προβλήματα στη σχέση, αυξημένη απόσταση μεταξύ των συντρόφων και συναισθήματα ενοχής ή απογοήτευσης (Tiefer, 1991). Επίσης, οι Brotto et al. (2009) ανέφεραν πως χαμηλή σεξουαλική επιθυμία έχει συνδεθεί με υψηλότερα επίπεδα άγχους και κατάθλιψης.

Τρόποι Αντιμετώπισης και Βελτίωσης της Σεξουαλικής Ζωής

1. Επαναφορά του Ρομαντισμού

Η Perel (2006) προτείνει ότι η διατήρηση ενός στοιχείου μυστηρίου και απόστασης μέσα στη σχέση μπορεί να αναζωπυρώσει την επιθυμία. Αυτό μπορεί να επιτευχθεί με μικρές αλλαγές στη ρουτίνα, όπως προγραμματισμένα ραντεβού, νέα κοινά ενδιαφέροντα και αυθόρμητες ερωτικές χειρονομίες.

2. Βελτίωση της Επικοινωνίας

Η ανοιχτή επικοινωνία για τις ανάγκες και τις επιθυμίες του κάθε συντρόφου είναι απαραίτητη για την αντιμετώπιση του προβλήματος (Byers, 2001). Μελέτες δείχνουν ότι τα ζευγάρια που μιλούν ειλικρινά για τη σεξουαλική τους ζωή έχουν υψηλότερη ικανοποίηση από τη σχέση τους (Graham et al., 2004).

3. Φροντίδα του Εαυτού και Ενίσχυση της Αυτοπεποίθησης

Η επένδυση στην αυτοφροντίδα και η καλλιέργεια της ατομικής ταυτότητας εκτός του γάμου μπορεί να συμβάλει στην αύξηση της αυτοεκτίμησης και, κατ’ επέκταση, της σεξουαλικής επιθυμίας (McCall & Meston, 2006).

4. Δοκιμή Νέων Σεξουαλικών Ερεθισμάτων

Η αλλαγή των σεξουαλικών συνηθειών, η εξερεύνηση νέων μορφών σεξουαλικής επαφής και η προσθήκη στοιχείων παιχνιδιού μπορούν να βοηθήσουν στην αναζωογόνηση της επιθυμίας (Morin, 1995).

Συμπεράσματα

Η μείωση της σεξουαλικής επιθυμίας στις παντρεμένες γυναίκες είναι ένα πολυπαραγοντικό φαινόμενο, το οποίο επηρεάζεται από βιολογικούς, ψυχολογικούς και κοινωνικούς παράγοντες. Παρόλο που αποτελεί φυσιολογικό μέρος της εξέλιξης μιας σχέσης, δεν είναι αναπόφευκτο. Με στρατηγικές όπως η βελτίωση της επικοινωνίας, η διατήρηση της αυτονομίας και η αναζήτηση νέων ερωτικών ερεθισμάτων, τα ζευγάρια μπορούν να ανακτήσουν τη σεξουαλική τους ζωή και να ενισχύσουν τη συναισθηματική τους σύνδεση.

Πηγές

American Psychiatric Association. (2000). Diagnostic and statistical manual of mental disorders (4th ed., rev.). Washington, DC: Author.
Basson, R. (2001). The female sexual response: A different model. Journal of Sex & Marital Therapy, 26(1), 51-65.
Basson, R. (2007). Sexual desire/arousal disorders in women. In S. R. Leiblum (Ed.), Principles and Practice of Sex Therapy (4th ed., pp. 25-53). New York: Guilford Press.
Baumeister, R. F., Catanese, K., & Vohs, K. D. (2001). Is there a gender difference in strength of sex drive? Personality and Social Psychology Review, 5, 242–273.
Brotto, L. A., Heiman, J. R., & Tolman, D. (2009). Narratives of desire in mid-age women with and without desire difficulties. Journal of Sex Research, 46(5), 387–398.
Byers, E. S. (2001). Evidence for the importance of relationship satisfaction for women’s sexual functioning. Women and Therapy, 24, 23–26.
Graham, C. A., Sanders, S. A., Milhausen, R. R., & McBride, K. R. (2004). Turning on and turning off: A focus group study of the factors that affect women’s sexual arousal. Archives of Sexual Behavior, 33(6), 527–538.
Hayes, R. D., Dennerstein, L., Bennett, C. M., Sidat, M., Gurrin, L. C., & Fairley, C. K. (2008). Risk factors for female sexual dysfunction in the general population: Exploring factors associated with low sexual function and sexual distress. Journal of Sexual Medicine, 5(7), 1681–1693.
Klusmann, D. (2002). Sexual motivation and the duration of partnership. Archives of Sexual Behavior, 31, 275–287.
McCall, K., & Meston, C. (2006). Cues resulting in desire for sexual activity in women. Journal of Sexual Medicine, 3(5), 838–852.
Meana, M. (2010). Elucidating women’s (hetero)sexual desire: Definitional challenges and content expansion. Journal of Sex Research, 47(2-3), 104–122.
Morin, J. (1995). The erotic mind: Unlocking the inner sources of sexual passion and fulfillment. New York: HarperCollins Publishers.
Perel, E. (2006). Mating in captivity: Reconciling the erotic + the domestic. New York: HarperCollins.
Rosen, R., Brown, C., Heiman, J., Leiblum, S., Meston, C., Shabsigh, R., et al. (2000). The Female Sexual Function Index (FSFI): A multidimensional self-report instrument for the assessment of female sexual function. Journal of Sex & Marital Therapy, 26(2), 191–208.
Sims, K. E., & Meana, M. (2010). Why did passion wane? A qualitative study of married women's attributions for declines in sexual desire. Journal of Sex & Marital Therapy, 36(4), 360-380.
Tiefer, L. (1991). Historical, scientific, clinical, and feminist criticisms of “the human sexual response cycle” model. Annual Review of Sex Research, 2, 1–23.